Etoilé - królowa

Imię:
Etoilé

Płeć:
klacz

Stado:
Księżycowe Szczyty

Wygląd:
Przywołując w pamięci obraz władcy, przed oczami staje nam wysoki, potężnie zbudowany ogier o dumnym spojrzeniu. Jakie zdziwienie następuje po ujrzeniu Etoilé. Drobna klaczka o wzroście niewiele większym niż  150 centymetrów, niezidentyfikowanej rasy, na pozór przeciętna. Nieliczne kropki zdobią jej ciało, można określić ją mianem tarantowatej. Dobrze jej z oczu patrzy - oczu dużych, wręcz wyłupiastych, podekscytowanych. Ciemne chrapy, prosty profil głowy czyni ją podobną do wszystkich pozostałych przedstawicieli tegoż gatunku. Duże uszy, wiecznie zmieniające położenie. Ciało krępe, silnie umięśnione, jednak wyjątkowo niewielkie i na swój sposób urocze. Ale niech nie zwiedzie was jej mizerny wzrost - w bitce jest nie do pokonania. Pomimo tego, nie wykorzystuje owych umiejętności. Krótkie, czarno ubarwione nogi zdolne do nieprzerwanego biegu. Wyjątkowo krótka grzywa i kontrowersyjnie długi, zadbany ogon, stanowiący chlubę władczyni. Łabędzia szyja, nieco łękowaty grzbiet i okrągły, umięśniony zad. Ruchy ma szybkie, płynne, instynktowne, raczej pozbawione gracji czy wyważenia.

Styl bycia:
Etoilé trudno nazwać spokojną. Stale zmienia nastrój, a przejście z euforii radości do szaleńczego gniewu następuje błyskawicznie. Wybuchowa i emocjonalna, poddaje się intuicji i podąża za nią, stawiając naturalność na pierwszym miejscu. Szczera do bólu, przysparza sobie przyjaciół prostolinijnością. Stara się rządzić stadem sprawiedliwie, stawiając na demokrację, jednak często ponoszą ją emocje, pod wpływem których podejmuje pochopne decyzje. Wierzy w nieomylność własnych decyzji, jako że podejmuje je w zgodzie z instynktem. Jest otwarta i chętna, niczym dziecko próbuje każdej z możliwych alternatyw. Można nazwać ją dziecinną, jednak gdy sytuacja tego wymaga, powraca do niej powaga. Zwykle chodzi uśmiechnięta i wesoła, rozsiewając pogodną atmosferę. Niewiele brakuje to pogorszenia się jej humoru, ale równie szybko nabiera go ponownie.

Upodobania:
Etoilé lubuje się w pozytywnych, wesołych osobach, z którymi szybko nawiązuje kontakt. Ma słabość do ptaków, które uważa za odzwierciedlenie nieokiełznanej siebie.

Czego nie lubi:
Chcąc nawiązać z nią pozytywną relację, należy zapomnieć o jakiejkolwiek wyższości z jej strony. Klacz nie boi wykorzystywać swojej pozycji podczas podniosłych sytuacji, jednak w życiu codziennym nie toleruje traktowania jej ulgowo.
Jeśli należysz do leniwych, stoickich osób, nie licz na sympatię z jej strony. Etoilé nie rozumie i nie podejmuje prób zrozumienia koni, które nie wykorzystują swojego żywota pełną parą. Nie trawi marnotrawienia czasu.
Zawiły plan, próba kłamstwa bądź jakikolwiek przekręt to pojęcia, które dawno wypadły ze słownika władczyni. Tak naprawdę, to wyleciały z niego z łoskotem. Tracisz jakiekolwiek poważanie lub szacunek w jej głowie, jeśli podejmiesz się ukrywania prawdy bądź podobnych czynności.

Cechy szczególne:
Z racji młodego wieku, mimo swojej wysokiej pozycji w stadzie, Etoilé cechuje się dziecinnością i prostotą w podejmowaniu decyzji.
(Lewe) rybie oko.

Cele postaci:
Etoilé obrała sobie za cel bezmyślnie podążanie za instynktem. Prowadzenie stada w sposób naturalny, zgodny z naturą i intuicją. Ciągła praca nad sobą. Ściślej - oduczenie się dziecinnej głupoty, objawiającej się w codziennych czynnościach.

Historia:
Historia władczyni stanowi również większą część historii obecnego stada. Oczywiście, Księżycowi istnieli wiele lat, jeśli nie wieków, przed narodzinami klaczki. Jednak rewolucja, jaką przeprowadziła jej matka, wywróciła je do góry nogami. Większość członków stada odeszło, nie wierząc w ideę buntowniczki. Klacze pod przywództwem Inès strąciły ogierów z tronu i od kilkunastu lat rządziły Księżycowymi, ciesząc się poparciem tego, co zostało z rozsypanego stada. Stopniowo Księżycowi nabierali objętości, a starzy mieszkańcy terenów powrócili. Jednak sprawy skomplikowały się wraz z nagłą śmiercią Inès. Tron przejęła najmłodsza z jej potomków, czyli Etoilé we własnej osobie. Niewyrośnięta, dziecinna jeszcze klaczka, będąc pogrążoną w rozpaczy po niespodziewanej śmierci matki, musiała porzucić dzieciństwo i w jednej chwili poprowadzić dalej rozsypane stado. Nie było to łatwym zadaniem. Opuszczona przez dużą część członków, musiała podbudować na duchu tych, którzy pozostali, sama będąc w rozsypce. Stan rzeczy pogorszył się jeszcze bardziej, gdy starsza siostra nowej władczyni, nie mogąc pogodzić się, że to nie ona zasiadła na tronie, obrała sobie za cel uśmiercenie rodzonej siostry. W całym zamieszaniu nikt nie zauważył zniknięcia ojca królewskich sióstr, partnera nieboszczki Inès. Uznany za samobójcę, został zapomniany.
Jak potoczy się historia nowej władczyni? Cóż, jak na ten moment radzi sobie całkiem nieźle. Z rządną władzy siostrą na karku, bez żadnej istoty żywej będącą jej szczerym przyjacielem, idzie dalej z uśmiechem na chrapach. Jak długo tak pozostanie?