Imię: Armin
Płeć: ogier
Stado: Księżycowe Szczyty
Wygląd: Wbrew pozorom, jakie można wywnioskować na pierwszy rzut oka Armin nie jest bułany- szczyci się maścią jelenią, czyli ma w sobie gen kremowy.
Ogier nie należy do wysokich, jest średniego wzrostu i średniej postury. Można powiedzieć, że całkiem zgrabny, lecz brak mu muskulatury, która mogłaby budzić podziw w kłączach czy wojownikach. Zdecydowanie nie jest stworzony do walki. Ciemna, niesforna grzywa i ogon ładnie kontrastują z jego biszkoptowo-brązową sierścią z wyraźnymi jabłkami. Oczy ma duże, ciekawskie, a uszy wiecznie ruchliwe. Nogi są suche, o mocno zarysowanych kościach i czarnym kolorze. Chód ma delikatny, krok długi i raczej nie stara się być widowiskowy. Nie ma żadnych odmian, a jedynie ciemne podpalenie na pysku, uszach i kończynach.
Styl bycia: Trudny, niełatwy do rozgryzienia typ. Zdaje się wszędzie wścibiać swój ciekawski nos, przez co nieraz mu się dostaje, jednak nie sprawia wrażenia przejętego. Jest bacznym obserwatorem, mimo że na pierwszy rzut oka nie wydaje się być specjalnie inteligentny. Potrafi zauważyć dotkliwe sprawy dla innych, by wykorzystać ich słabości i sprowokować do jakiejś ciekawszej kłótni dyskusji. Nie stroni od gadulstwa, można powiedzieć, że pysk mu się nie zamyka, a on nie trzyma języka za zębami- wręcz przeciwnie, mówi co mu się żywnie podoba. Cechuje go duża ekspresja i emocjonalność. Lubi być w ruchu, poznawać świat i ciekawostki. Interesuje go życie innych i sprawy między stadne.
Dla rodzimych gór jest bardzo lojalny, to samo wobec władczyni i bliskich. O ile na pierwszym spotkaniu może wydawać się wyjątkowo złośliwy i uszczypliwy, to po bliższym poznaniu okazuje się być wrażliwym, inteligentnym i oddanym ogierem. Dla przyjaciół mógłby poświęcić bardzo wiele i z pewnością dba o nich.
Upodobania*: zioła, zioła i jeszcze raz zioła. Jest medykiem z powołania, poświęca mnóstwo czasu na poszerzaniu swej wiedzy i badaniu każdej dostępnej rośliny. Leczenia nie odmówi nikomu, gdyby mógł uratował by nawet rannego drapieżnika. Uwielbia też górski klimat i jest z nim związany emocjonalnie- mimo wszystko chciałby móc zwiedzić dżunglę czy deltę rzeki Opal.
Czego nie lubi*: nie lubi walczyć. Nie wyobraża sobie skrzywdzić jakiegokolwiek zwierzaka... A starć między końmi unika jak ognia. Gdyby faktycznie chciał komuś utrudnić życie, to pewnie sięgnąłby po jakieś wilcze jagody... No i nie przepada również za zbytnio rozrośniętymi w mięśniach ogierami, którzy w jego oczach oprócz napinania tkanek nic innego zrobić nie potrafią.
Cechy szczególne*: brak pręgi, grzywa mieniąca się brązem oraz sierść zdobiona jabłkami.
Cele postaci:* zostanie uzdrowicielem i osiągnięcie mistrzostwa w medycynie. Chciałby też przysłużyć się stadu i królowej, której jest dozgonnie wdzięczny.
Historia:
Urodził się w górach jako niezaprzeczalny członek i wychowanek Księżycowych Szczytów. Było to za panowanie świętej pamięci Ines, której śmierć nadal jest dla niego smutnym przeżyciem. Los jednak nie uśmiechnął się do młodego Armina, który kilka miesięcy po przyjściu na świat stracił matkę- pierwsza więc królowa SKS zaprowadziła młodziaka do ojca, który w tamtym momencie zamieszkiwał tereny niczyje i prowadził samotniczy tryb życia. Tak ogier rozstał się na kilka lat ze stadem, opuszczając krainę i włócząc się po szerokich łąkach z byłym partnerem jego matki. Gdy osiągnął dorosłość postanowił powrócić do swej ojczyzny i odwdzięczyć się za pomoc, jaką otrzymał od Ines. Całym sercem oddany jest Górom.