Plaża Flauta

Cicha, piaszczysta plaża, oddalona od pozostałych. Fale uspokoiły się zupełnie, delikatnie muskając brzeg. Spokojne, melancholijne miejsce skłaniające do refleksji. Miękki piasek i cudowny widok na morze czynią Flautę atrakcyjną dla amatorów przechadzek i wielbicieli krajobrazów.

Galopowała równomierne, wsłuchując się w swój spokojny oddech, wczuwając w rytm swoich kroków i ruch mięśni.
Kochała czuć siłę w nogach, dzięki którym miała pewność o swojej władzy nad śmiercią. W czasie biegu jej ogon powiewał niczym bicz, a z  rozdętych chrap buchała pożoga, trawiąc niedobitków, nie pozwalając im na zaczerpnięcie ostatniego oddechu.
Zatrzymała się dopiero w momencie, gdy jej kopyta zanurzyły sie w złocistym piasku. Uspokoiła oddech. Czuła  ciepło, pot który zrosił skórę, spływał po jej kruczoczarnej sierści, odbijając promienie słońca.
Urodzaj nie był tu zbyt wielki, miała jednak nadzieję, że znajdzie tu, któreś z ziół, za których poszukiwanie wzięła się od razu.

Przyszła tu w doskonałym humorze, rzucając uśmiechami na lewo i prawo. Poruszała się w charakterystyczny dla niej sposób - energiczny, wesoły i dynamiczny. Mimo, że szła stępem, szybko znalazła się na plaży i dostrzegła nieznaną dotąd postać. Rozpromieniła się. Wspaniała okazja do rozpoczęcia nowej znajomości.
- Czy me oczy mnie mylą, czyżby to Świtezianka we własnej osobie? - zagadnęła i zbliżyła się, przyglądając się postaci. Przepiękna, smukła sylwetka przyciągała wzrok, jednak powstrzymała się przed niezręcznym podziwianiem kształtów klaczy. Zamiast tego jej ślepia powędrowały ku dość rzadkiej grzywie i kontrowersyjnie obfitemu ogonowi. Spojrzała ze szczerym zachwytem w oczy nieznajomej. Porównanie jej do nadmorskiej piękności w oczach władczyni nie było przesadą. Któż nie chciałby posiadać tak zgrabnej figury? Uśmiechnęła się do siebie z nutką melancholii, przypominając sobie o własnych fałdach. Chociaż... w odrobinie tuszy nie ma niczego złego.
Mimowolnie rozejrzała się za ziołami. Nie sądziła, że uda jej się coś znaleźć wśród piasku, ale kto wie?

Udało się znaleźć: kalina, brzozowe gałęzie, szałwia

Nagle do nosa klaczy dobiegał, nawet jak dla niej zbyt natarczywy zapach, jednej z morskich roślin, przez co z trudem powstrzymała się od kichnięcia.
Wzdrygnęła instynktownie, czując obecność innego konia, robiąc przy tym kilka kroków w tył oraz zostawiając uszy na sztorc.- Uspokoiła się jednak, gdy okazało sie, że klacz pochodzi z tego samego stada. - pozory często mylą, a ostrożności nigdy za wiele.
Czuła na sobie jej wzrok, przez co oczy iskrzyły coraz bardziej. W pewnym momencie można mieć wrażenie, jakby płonęły swoim unikatowym, kabaltowym płomieniem. Ale dobrze widziała jak łatwo moja zmienić kolor  na szkarłat. Miała w sobie nature, która drzemała, czaiła się niczym drapieżnik. Gdy tylko wokół niej pojawiło się zagrożenie, zareagowałaby wręcz od razu.
W rzeczy samej.- odpowiedziała, posyłając tarantowatej łagodne spojrzenie, przybierając przy tym dumną pozę.
Zwą mnie Indigo- przedstawiła się, wypowiadając swe imię w dość melodyjny sposób, tak jak często miała to w zwyczaju.

Uśmiechnęła się zachęcająco, widząc niepokój w oczach nieznajomej. Zupełnie niepotrzebny. Etoile być może była wysoka rangą i umiejętnościami, ale za nic w świecie nie wykorzystywałaby ich bez powodu. Przynajmniej tak myślała, gdy miała dobry humor... Należało przyznać, że pod wpływem emocji robiła różne nieprzewidywalne rzeczy. Jednak nie zdawała sobie z tego sprawy, pewna swojego beztroskiego stylu bycia.
- Indigo - powtórzyła niczym echo i posłała w jej stronę życzliwe spojrzenie. - Moje imię brzmi Etoile - powiedziała miękko. Nie leżało w jej naturze rzucanie tekstami w stylu 'już dawno powinnaś to wiedzieć'. Choć, musiała przyznać, nie było miłym, gdy jedna z byłych członkiń stada potraktowała ją niczym owada. Władczyni nie wywyższała się, ale traktowanie jej jak niższej w hierarchii było co najmniej nie na miejscu.
- A więc, co sprowadza cię w te strony? Nie widuję cię tu często - zagadnęła.

O ile Etoilé wiedziała, kim jest Indigo, o tyle kara nie miała pojęcia przed kim stoi. No bo skąd miała wiedzieć, że klacz, przed którą stoi to władczyni Księżycowych Szczytów? Pogłoski krążyły, jednakże klacz najzwyczajniej w świecie nie połączyła faktów, którymi w tym momencie nie zawracała sobie głowy. Tak czy inaczej- gdyby tylko zdawała sobie sprawę, powitałaby tarantowatą z dużo większym szacunkiem, który ze względu na pozycję się jej należał.
Indigo była niezwykle obowiązkowa i znała swoje miejsce w hierarchii.
-A więc, miło mi cię poznać Etoilé - powiedziała gładko, przebierając kopytem w sypkim piasku. - Poszukuje ziół.- zaczęła.-Których znalezienie jest niestety, lada wyzwaniem- kontynuowała.
Fakt, nie bywam tu często. Zazwyczaj staram się przybywać w miejsca, w których roślinności można wybierać.- dodała, posyłając klaczy miłe spojrzenie.

Uśmiechnęła się do niej życzliwie, słysząc jej przywitanie. Była przekonana, że klacz poznaje ją i doskonale wie, kim ona jest. Była wielce zadowolona z faktu, z jaką swobodą się do niej odzywa. Tak powinno się robić. Kogo obchodzi, jak wysoko w hierarchii ktoś się znajduje? Cóż, na pewno nie Etoile. Znacznie większą wagę przykuwała do zachowania, które Indigo miała, zdaniem władczyni, doskonałe. Obdarzyła ją więc ciepłym spojrzeniem.
- Cóż, sztuka znajdowania ziół ciężką jest. W tym miejscu ciężko będzie nam coś znaleźć, jednak kto wie? - machnęła wesoło ogonem, opędzając się od much. - A więc, trudzisz się w sztuce lecznictwa? - bardziej stwierdziła niż spytała. - Zechciałabyś przygarnąć nieco mojej wiedzy? Mam do czynienia z medycyną długi czas... - nie chciała, aby wyszło to niezręcznie. Bardzo chciała dopomóc nowej koleżance, a jej wieloletnie doświadczenie świadczyło o obszernej wiedzy, jaką posiadała władczyni. Z drugiej jednak strony, nie chciała się narzucać. Cóż, cofnąć słów nie może, a więc niech dzieje się co chce.

Skinęła głowa słysząc słowa klaczy, dając tym samym do zrozumienia, że podziela jej zdanie. Niestety poszukiwanie ziół, jest zadaniem trudnym, a będąc niedoświadczoną- błyskawicznie przybierało na trudności- Indigo jednak nie poddawała sie tak łatwo, pomimo tego, ze los jej nie oszczędzał.
- W rzeczy samej.- odpowiedziała. -Nie trwa to jednak zbyt długo..- przyznała niechętnie. -Powołanie odkryłam niedawno, stąd też moja widza nie jest zbyt bogata.- powiedziała zadziwiająco spokojnym głosem, a na jej pysku przez chwilę zawitał grymas.
Z wielką przyjemnością! Takiej wiedzy nigdy za wiele- przyznała z entuzjazmem, nie ukrywając przy tym zadowolenia.- w końcu nie każdy lubi dzielić się swoją wiedzą, co jednak że strony klaczy było bardzo uprzejme.

Uśmiechnęła się do niej uprzejmie. Niewiele osób potrafiło przyznać się do swojego ubytku. Władczyni ceniła pokorę do własnych słabości, jeśli brak wiedzy można takim mianem określić. Informacje gromadzi się przez całe życie i sama Etoile, z racji swojego młodego wieku, nie pozjadała wszystkich rozumów. Doskonale pamiętała nie tak dawne czasy, gdy przestraszona chodziła od drzewa do drzewa, nie potrafiąc rozeznać się w sytuacji. Nie życzyła tego żadnemu wzrastającemu medykowi, więc z wielką przyjemnością podzieli się wiedzą z tą ciekawską osóbką.
- W takim razie, opowiedz mi, co już udało ci się znaleźć i powiedz, co już o tym wiesz - rozpromieniła się. Zawsze rozpoczynała naukę w ten sposób, jednak nie był on na tyle sprawdzony, aby miała pewność, że jest odpowiedni. Jak dotąd to się sprawdzało, ale kto wie?

Widząc uśmiech klaczy, Indigo zrobiła to samo, niecierpliwie przechodząc z nogi na nogę -jakby nie mogła doczekać się tego, co odpowie jej tarantowata.
Tak jak wspominałam, powołanie odkryłam niedawno, dlatego też nie posiadam zbyt dużego zaopatrzenia..-przyznała niechętnie, grzebiąc kopytem w ziemi. Nie lubiła chwalić się tym, czego nie uznawała za powód do dumy, w tej sytuacji jednak górę wzięła możliwość rozwoju, które były dla niej bardzo istotne. Mięta, chrzan, rozmaryn..- zaczęła po chwili zastanowienia. Zioła wykrztuśne..- kontynuowała, skupiając się na tym co mówi. Ah i oczywiście przeciwzapalnie!- dodała. Co wiem.. cóż, rzecz chyba najbardziej istotne, czyli jak ich używać, kiedy i do czego służą..- powiedziała zadowolona.

// Przepraszam, wyjechałam, ale już jestem. Zwarta i gotowa

Uśmiechnęła się ciepło i zachęcająco. Ostatnim czego pragnęła było to, aby nowo poznana osoba czuła się skrępowana własnym brakiem doświadczenia i ekwipunku. Spojrzała na nią z uśmiechem, gdy ta zaczęła wymieniać własną kolekcję.
- Całkiem imponująco, trzeba powiedzieć. Zwłaszcza odwołując się do tego, jak trudno niewyćwiczonemu oku znaleźć cokolwiek wartościowego, szczególnie w minioną niedawno zimę - powiedziała, powoli kiwając głową aby dodać pewności do swoich słów.
- Bardzo dobrze - rozpromieniła się jeszcze bardziej. Zadziwiające, zdawało się, że w tym drobnym ciałku nie zmieści się jeszcze większa ilość optymizmu. - A więc proszę, zaprezentuj mi, jak ich użyć - praktyka czyni mistrza, tak to się mówi?

Przyjęła dumna pozę, słysząc pochwalenia klaczy. Coz, nie słyszy się tego zbyt często, a na pewno nie od drugiego medyka.
Skinęła głowa na słowa klaczy, zgadzając się z nią. Znalezienie czegokolwiek w zimę, bądź w ogóle próbowanie, praktycznie mija się z celem. A fakt, że wiosna trwa od niedawna, nie jest zbyt pocieszny, ponieważ dużo roślin jeszcze nie zdążyło urosnąć.
Myślę, że dobrym przykładem może być mięta.- powiedziała, po chwili zastanowienia, stawiając uszy na sztorc. Z powodu, że minęła dopiero zima i dużo koni przez nieodpowiednie jedzenie dopadły bóle żołądka, najlepiej użyć mięty-a fakt, że jest rośliną leczniczą poleca się ją na bóle układu pokarmowego. - mówiła płynnie, nie zastanawiając się ani na chwilę, następnie posłała klaczy delikatny uśmiech, nie będąc pewna czy klacz aby na pewno oczekiwała takiej odpowiedzi.

Kiwnęła powoli głową, słuchając słów klaczy. - Owszem, mięta w tym okresie może być niezwykle przydatna. Ale ja zamiast niej używam rumianku - również działa na trawienie, ale jednocześnie wzmacnia układ odpornościowy, jakże osłabiony po okresie zimowym. Można powiedzieć, że rumianek jest podstawowym zielem, które posiadam zawsze przy sobie. Wielokrotnie ratował mi skórę i przekonałam się, że potrafi zwalczać ból nie tylko w układzie pokarmowym. Ty też powinnaś zabierać go wszędzie - doradziła, bez cienia zuchwałości. Od tak, zwykła porada od bardziej doświadczonego medyka. Zresztą, bardzo dobra rada. - Wspominałaś, że posiadasz również chrzan. On też jest niezwykle przydatny, na taką ilość pasożytów, które nawiedziły nas na wiosnę, jego brak może bardzo doskwierać - zagaiła, zachęcając Indigo do wypowiedzenia się.

Uważnie wysłuchała słów klaczy, kiwając przy tym głowa, oczywiście, zgadzając się z nią. Cóż, nie tylko rumianek zwalcza ból.- zaprzeczyła, robiąc wręcz niezauważalny grymas.Może tego nie wiesz, ale mięta również działa przeciwbólowo.- dodała. Antybakteryjne oraz antywirusowe, co również jak najbardziej przydatne się po zimie. - wtrąciła z zadowoleniem, które w dalszym ciągu trudno było jej ukryć- cóż, nic nie sprawia jej takiej przyjemności, jak rozmowa o ziołach.
Chrzan..- przymrużła oczy, co robiła bardzo często w momentach, gdy myślała. Myślę, że warto go używać na bóle kręgosłupa, albo niestrawności.- wtrąciła również swoje zdanie.
Jak wspominałam, posiadam rozmaryn.- powiedziała. Co ciekawe, sama często go używam. Jest on idealny na skurcze mięśni, które czasem niestety mnie dopadają. - dodała, uśmiechając się.

- Oczywiście, że nie tylko. jednak jestem zdania, że z wszystkich ziół to właśnie on najlepiej go zwalcza, a przede wszystkim jest ogólnodostępny na terenach naszego stada. To bardzo ważna zaleta - przekrzywiła łeb i zmarszczyła brwi, zastanawiając się głęboko. - Nie odkryłam takich właściwości mięty, choć nie wykluczam, że coś mogło mi umknąć - powiedziała pogodnie. Ktoś mógł pomyśleć, że tak doświadczony medyk jak ona powinien znać odpowiedź na każde pytanie w kategorii ziół i w nocy o północy móc wyrecytować wszystkie medykamenty z danej dziedziny, jednak ewidentnie tak nie było. A co najważniejsze Etoile nie bała się do tego przyznać. Co by jej przyszło po skrzętnym ukrywaniu własnych niedoskonałości, skoro w ten sposób szybko utknęłaby w miejscu, nie rozwijając się, a przy tym tracąc zaufanie i poczucie własnej szczerości. Chociaż w tym przypadku dałaby rękę uciąć, że mięta nie sprawdza się przeciwbólowo ani antybakteryjnie.
Kiwnęła głową ochoczo. - Doprawdy masz przeogromną wiedzę, znacznie obszerniejszą, niż można by pomyśleć na podstawie twojego stażu. Bez obrazy, oczywiście - powiedziała miękko. - Widzę, że na ten moment na niewiele mogę się już zdać. Życzę dalszego rozwoju równie intensywnego co dotychczas, a być może los popchnie nas ku sobie powtórnie - skłoniła się lekko i jeśli Indigo nie zatrzymywała jej, odeszła w stronę gór.

z/t ?

Jak, kto woli- uznała, posyłając miłe spojrzenie. Ah oczywiście, każdemu może coś umknąć.- uznała. Nikt przecież nie jest idealny, a niepostrzeżenie wszystkich właściwości ziół, nie jest niczym strasznym.- Zwłaszcza, mając wiele innych rzeczy na głowie. Także, fakt, ze klaczy coś umknęło, nie było niczym wielkim.
Skinęła głową, na pochwalenia klaczy, dodając Dziekuje Ci bardzo. Kara bardzo ceniła sobie samorozwoj, dlatego pochwała dużo dla niej znaczyła, dodając dużo motywacji do dalszego działania. Miejmy taką nadzieję.- powiedziała melodyjne, po chwili odchodząc.

Z/t