RYTUAŁY || MINERAŁY

Admin Posty fabularne : 289

MINERAŁY

Szanse na znalezienie:
Dla Duchownych rangi 3 i 4: 50%
Dla duchownych rangi 5 i mistrzowskiej: 100%

Bursztyn znaleźć można na terenach stada SKS i SDO
Topaz znaleźć można na terenach Północnej Puszczy
Selenit znaleźć można na terenach Północnej Puszczy
Szafir znaleźć można na terenach STP
Ametyst znaleźć można na terenach STP
Różowy kwarc znaleźć można na terenach SKS
Opal znaleźć można na terenach SDO
Szmaragd znaleźć można na terenach SKS
Lazuryt można znaleźć na terenach SDO
Rubin można znaleźć na terenach STP

RYTUAŁY

POZIOM I

Rytuał błogosławieństwa
Rytuał należy wykonać w czasie jutrzni (między wschodem słońca a południem). Do tego rytuału duchowny nie potrzebuje niczego prócz swojej wiary i ziemi w jakiejkolwiek postaci (piasek, ziemia, pył).

Obsypując łeb błogosławionego, duchowny musi wypowiedzieć następujące słowa:

„Przyzywam was bogowie dający nam siły na każdy kolejny dzień. Przyzywam was by wraz z waszym i moim wsparciem ten oto [tu należy wstawić imię błogosławionego] przezwyciężył swoje trudności, osiągnął stan harmonii i mógł kroczyć z dumą i spokojem. Niech tak będzie, niech tak jest, niech tak się stanie.”

Jeśli ziemia utworzyła na pysku błogosławionego kształt trójkąta, rytuał się powiódł.
Następnie duchowny musi podziękować bogom. Jeśli tego nie zrobi, magia może się odwrócić.

Udany rytuał podnosi o 50% każdą statystykę w JEDNEJ walce, lub podnosi szanse do 50% dla poziomu 0,1,2, dla poziomu 3,4 do 75% na wyleczenie chorego, poprawne wykonanie rytuału, zebranie ziół lub minerałów w czasie jednej wyprawy.

POZIOM II

Rytuał klątwy
Rytuał należy wykonać w czasie wezwania (między północą, wschodem słońca). Do tego rytuału potrzeba zwykłego kamienia i imię przeklinanego konia.

Duchowny musi wykonać ten rytuał nad brzegiem jakiejkolwiek wody (również bagien, czy mokradeł). Duchowny wybierając kamień musi wypowiedzieć imię przeklinanej osoby.
Następnie wybiera się nad wodę. Stojąc nad jej brzegiem wypowiada słowa:

„Przyzywam was bogowie dający nam siły na każdy kolejny dzień. Przyzywam was by w wasze ręce oddać tego, który powinien zostać ukarany. Niech pozna smak rozpaczy i upadku. Bogowie, którzy byliście, jesteście i będziecie, ja wasz wierny sługa wznoszę do was prośbę. Wysłuchajcie jej.„

Po ich wypowiedzeniu wrzuca kamień do wody. Następnie duchowny musi podziękować bogom. Jeśli tego nie zrobi, magia może się odwrócić.

Udany rytuał osłabia o 50% każdą statystykę w czasie JEDNEJ walki lub obniża o 10% szanse na wyleczenie chorego, poprawne wykonanie rytuału, zebranie ziół lub minerałów w czasie jednej wyprawy.

RANGA III

Rytuał ochronny
Rytuał ten należy odprawić o świcie. Do tego rytuału potrzebny jest koń którego ma chronić czar, kawałek kory drzewa napełniony wodą oraz pył wulkaniczny pochodzący z pobliża Zstąpienia Bogów.

Duchowny pył wulkaniczny wrzuca do wody. Następnie ową mieszanką polewa czoło konia, którego chce otoczyć magią ochronną. Po tym zabiegu wypowiada słowa:

„W tę zagubioną istotę przyzywam światło i przewodników. Niech zbłąkany odnajdzie swą drogę, a nękany zazna ulgi. Nich za światłem podąża nie bojąc się tego co szykują dla niego bogowie. Niech łaskawością swoją go obdarzą, aby wzmocnione zostało jego serce, umysł ciało. Niech tak będzie, niech tak jest, niech tak się stanie.”

Po ich wypowiedzeniu błogosławiony koń pochyla łeb. Jeśli na środku jego pyska widnieje linia z pyłu i wody, jest to oznaką udanego rytuału. Następnie duchowny musi podziękować bogom. Jeśli tego nie zrobi, magia może się odwrócić.

Udany rytuał dodaje 15pkt HP na jeden tydzień gracza.

RANGA IV

Tworzenie amuletów
Wszystkie amulety stworzone muszą być o północy. Wcześniej należy przygotować giętki kawałek trzciny, odpowiedni minerał oraz odpowiednie trofeum ze zwierzęcej zdobyczy. Owe przedmioty zanieść należy na ołtarz w Oazie Epifanii (tylko członkowie SDO), lub ołtarz w Północnej Puszczy. Po ułożeniu ich na ołtarzu duchowny przykrywa oba
składniki dużym liściem palmy. Całą swoją energię skupić musi na amulecie i tym jak ma działać. Następie wypowiedzieć należy słowa:

„Z pokorą, otwartym umysłem i sercem przyzywam energię płynącą we mnie i zwracam się o wsparcie do bogów czuwających nad nami aby amulet ten napełnił się mocą. Niech tak się stanie. Niech tak jest. Niech tak będzie.”

Następnie duchowny może zdjąć liść z ołtarza. Jeśli cały rytuał się udał amulet jest w formie naszyjnika. Następnie duchowny ma obowiązek podziękować bogom. Jeśli tego nie zrobi, jest szansa, iż amulet zadziała w drugą stronę.

Amulet mocy podnoszący każdą statystykę o 50% w czasie pięciu walk.
- Do wykonania go duchowny potrzebuje topazu oraz kła wilka lub tygrysa.
Amulet wiedzy podnosi dla poziomu 0,1,2, do 75%, dla poziomu 3,4 do 100% szanse na wyleczenie pięciu chorych.
- Do wykonania go duchowny potrzebuje bursztynu oraz pazura lisa bądź kojota.
Amulet ducha podnosi dla poziomu 0,1,2, do 75%, dla poziomu 3,4 do 100% szanse na poprawne wykonanie pięciu rytuałów.
- Do wykonania go duchowny potrzebuje selenitu oraz małej kości.
Amulet szczęścia podnosi dla poziomu 0,1,2, do 75%, dla poziomu 3,4 do 100% szanse na zebranie ziół lub minerałów w czasie pięciu wypraw.
- Do wykonania go duchowny potrzebuje szafiru oraz pióra strusia lub kła kuny leśnej.

RANGA V

Rytuał płodności
Rytuał należy odprawić o świcie, w cichym miejscu przy rzece. Duchowny musi skupić całą swoją energię na rytuale. Nic nie może go rozpraszać Do wykonania duchowny potrzebuje ametystu, opalu oraz różowego kwarcu.

Ułożyć je należy na kształt trójkąta. Przy każdym z kamieni ustawia się odpowiednio, duchowny, klacz i ogier. Każdy z nich chrapą dotyka odpowiedniego minerału. Następnie duchowny wypowiedzieć musi następujące słowa:

„Bogowie czuwający nad nami. Stoimy pokornie przed wami, z otwartym umysłem i sercem. Przyzywam was. Prosimy z całych naszych sił o pomoc. Klacz ta i ten ogier, otworzyć chcą serca i swe życie na ducha świetlistego. Ofiarować chcą mu życie, miłość i rodzinę. Miłosierni bądźcie i ześlijcie na tą parę cud narodzin. Prosimy was.”

Następnie każdy z uczestniczących w rytuale wrzuca minerał do rzeki. Jeśli wiatr rozwiewa grzywy wszystkich uczestniczących w rytuału, czar został rzucony poprawnie.

Udany rytuał ten podnosi procentowo zajście w ciąże klaczy do 100%

Rytuał błogosławieństwa i nadania imienia źrebakowi.
Rytuał ten należy wykonać w ciągu doby po narodzinach źrebaka. Rytuał odbywa się w Świątyni świadomego przy basenie (SDO), lub przy jakimkolwiek zbiorniku wodnym.
Źrebak wraz z matką i duchownym wchodzą do basenu. Zgromadzeni są wszyscy ważni w życiu źrebaka. Ojciec, rodzeństwo i cała rodzina. (W SDO także Wyrocznia i Świadomy) [SDO - W przypadku porzuconych dzieci, lub zabranych niepobożnym rodzicom opiekunami/rodzicami, do momentu znalezienia nowej rodziny jest Wyrocznia i Świadomy.]

Duchowny stojąc nad źrebakiem trzyma chrapy przy jego łebku. Następnie wypowiada następujące słowa:

„Przyzywam was pradawni bogowie i duchy wszystkich naszych poległych braci, którzy dołączyli do was w światłości. Oddaję Wam w opiekę tą oto nowo narodzoną duszę, to nowe życie, które przybiera imię [tu duchowny wstawia imię źrebaka] Abyście przez całą jego drogę mieli je w opiece. Zapewnijcie mu zdrowy rozwój, miłość i radość z życia, jaką dajecie każdemu z nas. Nie odtrącajcie go. Nie zostawiajcie. Trwajcie przy nim, tak jak ono trwać będzie przy was. Prosimy Was”

Następnie matka młodego opłukuje jego pyszczek delikatnie wodą. Przy zapieczętowaniu rytuału nad świątynią przefrunie para gołębi. Wskazanym jest by bogom podziękować za tą łaskę. Jednak dzieci oni nie odrzucają.

Rytuał ten oczyszcza źrebaka co gwarantuje miesiąc bezpieczeństwa przed chorobą.

RYTUAŁY MISTRZOWSKIE

Są to rytuały przydające się fabularnie, gdy bogowie zsyłają na krainę katastrofy naturalne.
Do odprawienia rytuału przyzwania boga, duchowny musi posiadać tytuł mistrzowski. Rytuał odbywa się zawsze pod wulkanem Zstąpienia Bogów, to tam bogowie objawili się i namaścili pierwszą Wyrocznię dawno temu. Do o koła ołtarza zbierają się członkowie stada wraz z duchownym. Im więcej duchownych na poziomie mistrzowskim tym większe prawdopodobieństwo wezwania bóstwa.

Jeśli któryś z rytuałów powiódł się duchowny prowadzący całą ceremonię usłyszy bądź zobaczy przyzywanego boga. Przy dużym szczęściu i łasce, także pozostali uczestnicy będą mogli tego doświadczyć. Znika także kamień ofiarowywany bóstwu.

Rytuał Pana Nieboskłonu
Do przyzwania tego bóstwa potrzebny będzie szmaragd. Najlepszą porą na odprawienie go będzie pełnia księżyca, jednak nie ma tu konkretnego przymusu. Rytuał może udać się zawsze o każdej porze dnia i nocy. Główny prowadzący duchowny kładzie minerał na środku ołtarza. Każdy ze zgromadzonych musi skupić swoje myśli na Panu Nieboskłonu. Nie mogą się rozpraszać.

Po ułożeniu kamienia na ołtarzu uczestnicy pochylają głowy w skupieniu. Główny prowadzący duchowny zaczyna swoją modlitwę:

„Wzywam energię, moc i dusze poległych aby pomogły mi wołać do jedynego, prawdziwego Pana Nieboskłonu.
Panie, który panujesz nad światłem dnia codziennego i który nocą układasz do snu gwiazdy na niebie. Najwyższy panujący nad nami zsyłający deszcz i malujący tęczę nad naszymi głowami. Objaw nam łaskę swą i pobłogosław tą krainę. Wzywamy Cię z sercami przepełnionymi miłością do Ciebie.
Prosimy my, Twoi wierni słudzy, abyś zesłał na nas deszcz ukojenia.”

Ostatni wers mogą wspólnie wypowiedzieć wszyscy obecni.

Rytuał ten przydatny jest na przykład w czasie suszy.

Rytuał Pani Rzek
Do przyzwania Pani Rzeki i wszelkiej wody potrzebny będzie lazuryt oraz kora napełniona słodką czystą wodą. Najodpowiedniejszą porą jest południe, choć rytuał może udać się o każdej porze dnia i nocy. Główny prowadzący duchowny kładzie minerał na środku ołtarza. Cała reszta koni otacza ołtarz. Ich myśli skierowane muszą być na Panią Rzeki.

Po ułożeniu kamienia na ołtarzu uczestnicy pochylają głowy w skupieniu. Główny prowadzący oblewa kamień wcześniej przygotowaną wodą. Następnie wypowiada słowa modlitwy:

„Wzywam energię, moc i duszę poległych aby pomogły mi wołać do najłaskawszej, najwspanialszej, opiekuńczej Pani Rzek i wszelkiej wody.
Ty która pilnujesz biegu rzek, Ty która dajesz nam ukojenie swoją życiodajną wodą, pomagasz, wysłuchujesz i wpierasz nas w naszych troskach i zmartwieniach. Pani, która zabierasz nasze łzy smutku i radości mieszając je w wodach oceanów, objaw się Twoim wiernym sługom. Pobłogosław nas swoją obecnością. Wzywamy Cię naszymi sercami i myślami przepełnionymi prośbami do Ciebie. Okaż swą łaskę i otocz wesprzyj nas znów.
Prosimy Cię, my Twoi wierni słudzy.”

Ostatni wers mogą wspólnie wypowiedzieć wszyscy obecni.

Rytuał ten przydatny jest w czasie powodzi

Rytuał Pani Ziemi i Urodzaju
Do przyzwania Pani Ziemi i Urodzaju potrzebny będzie rubin oraz odrobina gleby. Najodpowiedniejszą porą do odprawienia rytuału jest świt, gdy świat budzi się do życia, choć rytuał może udać się o każdej porze dnia i nocy. Główny prowadzący duchowny kładzie minerał na środku ołtarza. Cała reszta koni otacza ołtarz. Ich myśli skierowane muszą być na
Panią Ziemi i Urodzaju.

Po ułożeniu kamienia na ołtarzu uczestnicy pochylają głowy w skupieniu. Główny prowadzący obsypuje ziemią minerał. Następnie wypowiada słowa modlitwy:

„Wzywam energię, moc i duszę poległych aby pomogły mi wołać do cudownej, wszechobecnej i życiodajnej Pani Ziemi i Urodzaju.
Pani największa dająca nam schronienie, życie i wszystko co w koło nas. Pani dająca nam jedzenie, lecznicze zioła i minerały. Ty dzięki której mamy kontakt z Wami, bogami czuwającymi nad nami. Najwspanialsza Pani pokazując swą łaskę do nas, wiernych nie zasługujących na Twą dobroć sług, w każdym źdźble trawy. Prosimy Cię, abyś ułaskawiła nas po raz kolejny. Błagamy, weź nas pod swoją opiekę. Potrzebujemy Twojego dobra i mocy, gdyż bez Ciebie jesteśmy nikim. Wesprzyj nas i przybądź.
Prosimy Cię, my Twoi wierni słudzy.”

Ostatni wers mogą wspólnie wypowiedzieć wszyscy obecni.

Rytuał ten przydatny jest w czasie braku urodzaju, roślinności i jedzenia.

Rytuał przyzwania duszy do świata żywych
Rytuał należy odprawić o zachodzie słońca. Najlepszym miejscem do tego są ołtarze. Najlepiej jeśli duchowny ma ze sobą coś należącego do zmarłego, lub osobę ważną dla niego. Duchowny ustawia się pyskiem w stronę zachodzącego słońca na znak jedności z Panem Nieboskłonu. Na ołtarzu bądź w miejscu, w którym odprawia rytuał sypie ziemię na znak
jedności z Panią Ziemi i Urodzaju. Ziemię tą skrapia słodką wodą na znak jedności z Panią Rzek i wszelkich wód. Jeśli ma coś co należało do zmarłego kładzie to na skropionej wodą ziemi. Jeśli wraz z nim jest osoba ważna dla zmarłego odciska ona swoje kopyto w tej ziemi. Następnie z pochylonym łbem duchowny odprawia modły:

„Nieomylny Panie Nieboskłonu, Najłaskawsza Pani Rzek, Życiodajna Pani Ziemi pozwólcie mi wiernemu Wam prosić Was o przysługę.
Odszedł/odeszła do Was [tu wstawia imię zmarłego]. Przychodzę do was z prośbą i pokorą byście pozwolili mu/jej opuścić Waszą świętą krainę by mógł/a znów wrócić do świata żywych. Jest tu potrzebny/a i bardzo utęskniony przez swoje stado. Nie dokończył wszystkich swoich spraw. Proszę Was o dla nas niemożliwe, jednak Wy potraficie wszystko. Jako
jednostki Wielcy, jako jedność niepokonani. Bogowie, wzywam Was. Wysłuchajcie mojej prośby. Zaklinam Was, spójrzcie na swoje wierne dziecię przychylnie.”

Często bogowie potrzebują chwili na zastanowienie się nad prośbą duchownego, dlatego nie od razu dostać on może odzew. Jeśli jednak bogowie zlitują się nad zmarłym i ześlą go z powrotem do świata żywych pozostaje on duchem i najpierw ukazuje się duchownemu, który odprawił rytuał. Jest możliwość, że duch pojawi się już w czasie odprawiania rytuału.

Rytuały zostały opracowane przez użytkowniczkę Lazuli, za co serdecznie dziękujemy.